از اینجا ، از آنجا ! چند پرسش و پاسخ (جدید)

ارسال شده توسط مقداد العلوی در تاریخ 1392/05/23

بسم الله الرحمن الرحیم
برخی سوالات مطرح شده توسط گروهی از مومنین در نوشتار ذیل بیان شده که باختصار پاسخ میدهیم .

سوال اول : انتقام نگرفتن حضرت علی علیه السلام از قاتلان عثمان آیا متضاد با عصمت ایشان نیست ؟

پاسخ : سلام علیکم . جواب این سوال از منظر عقیده شیعه کاملا مشخص است زیرا امیرالمومنین علیه السلام بواسطه مقام امامت و مقام عصمت ، هر عملی که انجام بدهند مطابق حق و حقیقت بوده و برای شیعیان حجت است و لذا این عملکرد ایشان نشان میدهد که عثمان هرگز مظلومانه کشته نشد و با اینکه بر اساس مدارک خود اهل تسنن امیرالمومنین علیه السلام او را از اعمال غلط در حکومت داری اش نهی میکردند ، ولی عثمان خودسرانه به کارهایش ادامه داد و لذا توسط همانهایی که به ایشان ظلم شده بود و حتی قرار بود کشته شوند ، کشته شد . ما در سلسله مقالات « قاتلان عثمان چه کسانی بودند » به نام گروهی از قاتلان او اشاره کرده ایم .
از منظر عقیده اهل تسنن نیز اطاعت از ولی امر واجب و عدم اطاعت از او مساوی کفر است . امیرالمومنین علیه السلام بعنوان خلیفه چهارم این قوم بوده و لذا اطاعت از ایشان در همه حال بر این قوم واجب است و هرگونه اشکال به امیرالمومنین علیه السلام یعنی انهدام عقیده آنها به بحث خلافت و اطاعت از اولی الامر زیرا به همان دلیلی که اطاعت از ابی بکر و عمر در نزد آنها واجب بوده و اجازه هیچ اعتراضی به آنها نیست ، اطاعت از امیرالمومنین علیه السلام بعنوان خلیفه چهارم آنها نیز واجب و اذن هیچ اعتراضی نیست .
جالب است که عبدالعزیز دهلوی در تحفه اثناعشریه ص 231 به این شبهه زنگرده هم کیشانش این چنین پاسخ میدهد :
و عبارت « قتله الله وانا معه » از قبل توریه بود که بنابر ضرورت بعمل آورد مثل « هذه اختی » در حق حضرت ساره که از حضرت ابراهیم سر زد و آن ضرورت خود بلوا و فتنه و فساد از قاتلان عثمان بود در لشکر بلکه خوف آن بود که قصد قتل حضرت امیر نمایند .
پس بر اساس عقیده اهل تسنن نیز احتمال کشته شدن امیرالمومنین علیه السلام توسط قاتلان عثمان هم بود ! آیا این ترس و تقیه یعنی نداشتن عصمت ؟!

فصل الخطاب در رد این شبهه را سخن ابن عمر قرار میدهم که گفت :

أخبرنا إسماعیل بن مسعود قال حدثنا خالد عن شعبة عن أبی إسحاق عن العلاء قال سأل رجل بن عمر عن عثمان قال کان من الذین تولوا یوم التقى الجمعان فتاب الله علیه ثم أصاب ذنبا فقتلوه وسأله عن علی فقال لا تسأل عنه ألا ترى منزله من رسول الله صلی الله علیه وسلم

مردی از ابن عمر در مور عثمان سوال کرد . ا پاسخ داد : او از کسانی بود که در روز (احد) دو گروه با هم روبرو شدند پس خداوند او را آمرزید و سپس مرتکب گناهی شد (و لذا) او را کشتند.

آن مرد در مورد علی (علیه السلام) از ابن عمر سوال کرد و او پاسخ داد: در مورد او هیچ سوالی نپرس ! آیا منزلت او نسبت به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را نمی بینی ؟

السنن الکبرى ، ج 5 ص 137 رقم 8489 ، اسم المؤلف: أحمد بن شعیب أبو عبد الرحمن النسائی الوفاة: 303 ، دار النشر : دار الکتب العلمیة - بیروت - 1411 - 1991 ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : د.عبد الغفار سلیمان البنداری , سید کسروی حسن

سند روایت معتبر است و روایت معنعنی که شعبه از ابواسحاق نقل نماید حمل بر سماع میشود و این قاعده ای است که ابن حجر عسقلانی بر آن تصریح دارد.

طبقات المدلسین ، ص 58 ، اسم المؤلف: أحمد بن علی بن حجر أبو الفضل العسقلانی الشافعی الوفاة: 852 ، دار النشر : مکتبة المنار - عمان - 1403 - 1983 ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : د. عاصم بن عبدالله القریوتی

واقعا این وهابیونی که ادعای پیروی از سلف صالحشان را دارند چرا از ابن عمر یاد نمی گیرند که در مورد امیرالمومنین علیه السلام حرف اضافی نزنند ؟ ابن عمر سکوت کرد ، بهتر نیست این قوم نیز زبان در کام بگیرند ؟

سوال دوم : آیا قرآن به سر گرفتن بدعت نیست ؟ مگر صحابه هم چنین کارهایی میکردند که شیعیان چنین میکنند.

پاسخ : سلام علیکم . در شیعه قرآن به سر گرفتن هیچ ایرادی ندارد و بلکه در زمره اعمال مستحب شب قدر وارد شده و علامه مجلسی در جلد 98 بحارالانوار بدان اشاره کرده اند . مرحوم شیخ الطائفه طوسی نیز در الامالی ص 292 روایتی در مورد قرآن به سر گرفتن را از امام صادق علیه السلام نقل میکنند .
در میان اهل تسنن نیز این امر مورد قبول میباشد ولی وهابیون از روی جهالت و تبعیت از شیطان، آن را رد میکنند . گروهی از مرزداران شیعه در لینک زیر به روایتی از قرآن به سر گرفتن امیرالمومنین علیه السلام – با تصحیح سند آن – اشاره کرده اند :
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=23554

باز هم از در مورد امیرالمومنین علیه السلام نقل شده است :
وحدثنی عیسى بن مسکین عن سحنون عن وهب بن منبه عن هشام بن سعد عن زید بن أسلم أن علی بن أبی طالب قال یوما وأخذ المصحف وعلقه على رأسه ثم قال اللهم إنی سألت ما فیه فأبوا علی فأعطینی ما فیه قال فلم یلبث إلا ثلاثا أو نحو ذلک حتى قتل رحمه الله

از زید بن اسلم روایت شده که روزی امیرالمومنین علیه السلام سخن گفت و قرآن را برداشت و بر سرش گذاشت و گفت : خدایا من برای این مردم آنچه در قرآن بود را میخواستم ولی آنان نپذیرفتند ، پس آنچه در کتابت میباشد را به من اعطا کن .
زید میگوید : در حدود 3 روز از این ماجرا گذشت که ایشان کشته شد .

المحن ، ص 101 ، اسم المؤلف: أبو العرب محمد بن أحمد بن تمیم بن تمام التمیمی الوفاة: 333هـ - 944م ، دار النشر : دار العلوم - الریاض - السعودیة - 1404هـ - 1984م ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : د عمر سلیمان العقیلی

همچنین اهل تسنن بیان کرده اند : عکرمه بن ابی جهل که از زمره اصحاب میباشد ، قرآن را بر صورتش می نهاد می گفت : کتاب خدای من است .

نووی میگوید : وروینا فی مسند الدارمی بإسناد صحیح عن ابن أبی ملیکة أن عکرمة بن أبی جهل رضی الله عنه کان یضع المصحف على وجهه ویقول کتاب ربی کتاب ربی

از مسند دارمی به سند صحیح روایت کردیم از ابن ابی ملیکه که عکرمه به ابی جهل ، قرآن را بر روی صورتش می نهاد و میگفت : این کتاب خدای من است .

التبیان فی آداب حملة القرآن ، ص 98 ، اسم المؤلف: أبو زکریا یحیى بن شرف الدین النووی الوفاة: 676 ، دار النشر : الوکالة العامة للتوزیع - دمشق - 1403هـ - 1983م ، الطبعة : الأولى

اگر قرآن به سر گرفتن بدعت است باید قرآن به صورت گذاشتن نیز بدعت باشد . آیا وهابیون قبول میکنند که یک صحابی اهل بدعت باشد ؟!

سوال سوم : وهابیت میگویند بوسیدن قرآن بدعت است . چرا ؟

پاسخ : سلام علیکم . بوسیدن قرآن هرگز بدعت نبوده و بدعت دانستن این کار ، خودش بدعتی نوین در دین است . بزرگان اهل تسنن به صراحت این عمل را تایید کرده و بلکه آن را به برخی از سلف صالح اهل تسنن نیز منتسب می نمایند .

سبکی شافعی در ترجمه پدرش میگوید :
سمعت الوالد رحمه الله فی درس الغزالیة یقول وقد سئل عن الدلیل على تقبیل المصحف دلیله القیاس على تقبیل الحجر الأسود وید العالم والوالد والصالح ومن المعلوم أن المصحف أفضل منهم

از پدرم در درس الغزالیه شنیدم که میگفت : از دلیل (جواز) بوسیدن مصحف (قرآن) سوال شده ؟ دلیلش قیاس آن با (جواز) بوسیدن حجر الاسود و دست عالِم و دست پدر و افراد صالح است . و معلوم است که قرآن از آنها برتر میباشد.

طبقات الشافعیة الکبرى ، ج 10 ص 269 ، اسم المؤلف: تاج الدین بن علی بن عبد الکافی السبکی الوفاة: 771هـ ، دار النشر : هجر للطباعة والنشر والتوزیع - 1413هـ ، الطبعة : ط2 ، تحقیق : د. محمود محمد الطناحی د.عبد الفتاح محمد الحلو

ابن کثیر نیز چنین میگوید :
عکرمة بن أبی جهل ... ویقال انه لا یعرف له ذنب بعدما اسلم وکان یقبل المصحف ویبکی ویقول کلام ربی کلام ربی احتج بهذا الامام أحمد على جواز تقبیل المصحف ومشروعیته

عکرمه بن ابی جهل .... گفته میشود بعد از اینکه مسلمان شد ، هیچ گناهی از او سر نزده (!!) و او قرآن را می بوسید و گریه میکرد و میگفت : این کلام خدای من است ! احمد بن حنبل در جواز بوسیدن قرآن و مشروعیت آن به این عمل عکرمه استناد کرده است .

البدایة والنهایة ، ج 7 ص 34 ، اسم المؤلف: إسماعیل بن عمر بن کثیر القرشی أبو الفداء الوفاة: 774 ، دار النشر : مکتبة المعارف - بیروت

در شرح سنن ابن ماجه و دیگر کتب نیز چنین آمده است :
فِی الْقنیة تَقْبِیل الْمُصحف قیل بِدعَة لَکِن روى عَن عمر رض انه کَانَ یَأْخُذ الْمُصحف کل غَدَاة ویقبله وَیَقُول عهد رَبِّی ومنشور رَبِّی عز وَجل وَکَانَ عُثْمَان یقبل الْمُصحف ویمسه على وَجهه

در کتاب القنیه آمده که گفته شده بوسیدن قرآن بدعت است ولی روایت شده از عمر که او هر روز قرآن را می بوسید و میگفت : این کتاب عهد و منشور خدای من است . و عثمان نیز قرآن را می بوسید و بر روی صورتش قرار میداد .

شرح سنن ابن ماجه ، ص 263 ، اسم المؤلف: مجموع من 3 شروح : «مصباح الزجاجة» للسیوطی (ت 911 هـ) ؛ «إنجاح الحاجة» لمحمد عبد الغنی المجددی الحنفی (ت 1296 هـ) ؛ «ما یلیق من حل اللغات وشرح المشکلات» لفخر الحسن بن عبد الرحمن الحنفی الکنکوهی (1315 هـ)، دار النشر : قدیمی کتب خانة - کراتشی

نظام الحکومة النبویة المسمى التراتیب الإدرایة ، ج 2 ص 289 ، اسم المؤلف: الشیخ عبد الحی الکتانی الوفاة: 1382 ، دار النشر : دار الکتاب العربی - بیروت

البته شیعه در فقه هرگز قیاس را قبول نداشته و بدان معتقد نیست ولی مطالبی که بیان شد فقط بر اساس مبنای اهل تسنن است .
در اینمورد واقعه ای از مرحوم سید شرف الدین عاملی نقل شده است که مطالعه آن خالی از لطف نیست :
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=notepad&id=82

سوال چهارم : آیا از اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله نیز در جریانات عاشورا و کشته شدن امام حسین علیه السلام نقش و یا حضور داشتند ؟ مفصل توضیح بدهید.

پاسخ : سلام علیکم . توضیح مفصل این سوال مستلزم چندین مقاله و بلکه تالیف یک کتاب جداگانه میباشد ولی برخی مطالب باختصار بیان میگردد :
اولین کسی که در این واقعه وجود داشت و بوسیله پیروان یزید و معاویه شهید شد، امام حسین علیه السلام است که در صحابی بودن ایشان هیچ شکی نیست و ایشان سیّد و آقای جوانان اهل بهشت هستند ( آنچنان که محدثین عامه نیز بدان معترفند ).

**انس بن حارث : او از عداد صحابه بوده و به همراه امام حسین علیه السلام شهید شد.
أنس بن الحارث بن نبیه ... وقال البخاری أنس بن الحارث قتل مع الحسین بن علی ... وقد ذکره فی الصحابة البغوی وابن السکن وابن شاهین والدغولی وابن زبر والباوردی وابن منده وأبو نعیم وغیرهم
الإصابة فی تمییز الصحابة ، ج 1 ص 121 رقم 266 ، اسم المؤلف: أحمد بن علی بن حجر أبو الفضل العسقلانی الشافعی الوفاة: 852 ، دار النشر : دار الجیل - بیروت - 1412 - 1992 ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : علی محمد البجاوی

**حبیب بن مظهر (مظاهر) : او از یاران با وفای پیامبر و امیرالمومنین و حسنین علیهم السلام بود و در کربلا به شهادت رسید.
حتیت بن مظهر بن رئاب بن الأشتر بن جحوان بن فقعس الکندی ثم الفقعسی له إدراک وعمر حتى قتل مع الحسین بن علی ذکره بن الکلبی مع بن عمه ربیعة بن حوط بن رئاب
الإصابة فی تمییز الصحابة ، ج 2 ص 166 رقم 1954 ، اسم المؤلف: أحمد بن علی بن حجر أبو الفضل العسقلانی الشافعی الوفاة: 852 ، دار النشر : دار الجیل - بیروت - 1412 - 1992 ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : علی محمد البجاوی
ابصار العین فی انصار الحسین علیه السلام ، ص 221 ، اسم المؤلف: محمد بن طاهر السماوی الوفاة: 1370هـ ، دار النشر : مطبعة حرس الثورة الإسلامیة- 1419هـ ، تحقیق : الشیح محمد جعفر الطبسی
نام حبیب در کتاب ابن حجر تصحیف شده است.

**سلیمان بن صرد : او از جمله کسانی بود که برای امام حسین علیه السلام نامه نوشت تا به کوفه بیایند ولی کمک نکرد !
سلیمان بن صرد ، الأمیر أبو مطرف الخزاعی الکوفی الصحابی ... قال ابن عبد البر کان ممن کاتب الحسین لیبایعه فلما عجز عن نصره ندم وحارب.

سلیمان بن صرد ابومطرف کوفی، او از اصحاب بود . ابن عبدالبر میگوید : او از کسانی بود که به حسین (علیه السلام) نامه نوشت تا با او بیعت کنند ولی وقتی از یاری او – در عاشورا - وا ماند ، پشیمان شد و (برای انتقام ) وارد جنگ شد.
سیر أعلام النبلاء ، ج 3 ص 394 - 395 ، اسم المؤلف: محمد بن أحمد بن عثمان بن قایماز الذهبی أبو عبد الله الوفاة: 748 ، دار النشر : مؤسسة الرسالة - بیروت - 1413 ، الطبعة : التاسعة ، تحقیق : شعیب الأرناؤوط , محمد نعیم العرقسوسی
تاریخ الإسلام ووفیات المشاهیر والأعلام ، ج 5 ص 123 ، اسم المؤلف: شمس الدین محمد بن أحمد بن عثمان الذهبی الوفاة: 748هـ ، دار النشر : دار الکتاب العربی - لبنان/ بیروت - 1407هـ - 1987م ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : د. عمر عبد السلام تدمرى

**شبث بن ربعی : او از مخضرمین بوده و ابن عبدالبر و سیوطی اذعان دارند که مخضرمین از اصحاب میباشند.
شبث بفتح أوله والموحدة ثم مثلثة بن ربعی التمیمی الیربوعی أبو عبد القدوس الکوفی مخضرم کان مؤذن سجاح ثم أسلم ثم کان ممن أعان على عثمان ثم صحب علیا ثم صار من الخوارج علیه ثم تاب فحضر قتل الحسین ثم کان ممن طلب بدم الحسین مع المختار ثم ولی شرط الکوفة ثم حضر قتل المختار ومات بالکوفة فی حدود الثمانین .

شبث بن ربعی تمیمی ، ابوعبدالقدوس کوفی ، مخضرم . او موذن سجاح بود و سپس مسلمان شد و از زمره کسانی بود که در کشتن عثمان کمک نمود و سپس از همراهان علی (علیه السلام) شد و سپس از خوارج گشت و توبه کرد و در کشتار حسین (علیه السلام) شرکت کرد و سپس از زمره کسانی شد که طلب خون حسین (علیه السلام) به همراهی مختار کرد و سپس والی کوفه شد و در کشتار مختار شرکت داشت و در حدود سال 80 در کوفه از دنیا رفت .
تقریب التهذیب ، ج 1 ص 411 رقم 2743 ، اسم المؤلف: أحمد بن علی بن حجر أبو الفضل العسقلانی الشافعی الوفاة: 852 ، دار النشر : دارالکتب العلمیه - بیروت - 1415 - 1995 ، الطبعة : الثانیه ، تحقیق : مصطفى عبد القادر عطا

**عبدالله بن بقطر (یقطر ) : او برادر رضاعی امام حسین علیه السلام بود که بعد از آوردن نامه آنحضرت برای جناب مسلم ، توسط عبیدالله بن زیاد شهید شد.
عبد الله بن بقطر ذکر أبو جعفر الطبری انه قتل مع الحسین بن علی بکربلاء وکان رضیعه
الإصابة فی تمییز الصحابة ، ج 5 ص 8 رقم 6169 ، اسم المؤلف: أحمد بن علی بن حجر أبو الفضل العسقلانی الشافعی الوفاة: 852 ، دار النشر : دار الجیل - بیروت - 1412 - 1992 ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : علی محمد البجاوی
ابصار العین فی انصار الحسین علیه السلام ، ص 221 ، اسم المؤلف: محمد بن طاهر السماوی الوفاة: 1370هـ ، دار النشر : مطبعة حرس الثورة الإسلامیة- 1419هـ ، تحقیق : الشیح محمد جعفر الطبسی

**عمار بن ابی سلامه : او از اصحاب پیامبر صلی الله علیه وآله و از اصحاب و پیروان امیرالمومنین علیه السلام بود و به همراه امام حسین علیه السلام شهید شد .
عمار بن أبی سلامة بن عبد الله بن عمران بن رأس بن دالان الهمدانی ثم الدالانی له إدراک وکان قد شهد مع علی مشاهده وقتل مع الحسین بن علی بالطف ذکره بن الکلبی
الإصابة فی تمییز الصحابة ، ج 5 ص 139 رقم 6466 ، اسم المؤلف: أحمد بن علی بن حجر أبو الفضل العسقلانی الشافعی الوفاة: 852 ، دار النشر : دار الجیل - بیروت - 1412 - 1992 ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : علی محمد البجاوی

**عمرو بن حریث : او از باقیمانده های صحابه در کوفه بود و همچنین از فرماندهان کوفه منتسب از جانب زیاد و عبیدالله بن زیاد بود .
کان عمرو من بقایا أصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم الذین کانوا نزلوا الکوفة ..له صحبة وروایة وروى أیضا عن أبی بکر الصدیق وابن مسعود.... ثم ولی الکوفة لزیاد بن أبیه ولابنه عبید الله بن زیاد عمرو بن حریث وحصل مالا عظیما وأولادا

عمرو بن حریث از باقیمانده های اصحاب نبی اکرم صلی الله علیه و آله بودند که در کوفه سکونت داشتند . ... او مصاحبت نبی اکرم را داشته و از ایشان روایت نیز کرده است . همچنین او از ابوبکر و ابن مسعدود روایت نقل کرده است .... سپس عمرو بن حریث از جانب زیاد بن ابیه و پسرش – عبیدالله بن زیاد – فرمانده کوفه شد و اموال زیادی بدست آورد و فرزندان زیادی نیز به دنیا آورد.

سیر أعلام النبلاء ، ج 3 ص 418 - 419 ، اسم المؤلف: محمد بن أحمد بن عثمان بن قایماز الذهبی أبو عبد الله الوفاة: 748 ، دار النشر : مؤسسة الرسالة - بیروت - 1413 ، الطبعة : التاسعة ، تحقیق : شعیب الأرناؤوط , محمد نعیم العرقسوسی

عمرو بن حریث کسی بود که بعنوان رئیس پلیس عبیدالله بن زیاد برای دستگیری مسلم بن عقیل سلام الله علیه فرستاده شد که سرانجام منتهی به قتل جناب مسلم بن عقیل شد .

فبعث عبیدالله إلیه صاحب الشرطة عمرو بن حریث ومعه عبدالرحمن بن محمد الأشعث فلم یعلم مسلم حتى أحیط بالدار فخرج إلیهم بسیفه فقاتلهم .

عبیدالله بن زیاد رئیس پلیسش عمرو بن حریث و به همراهش عبدالرحمن بن محمد اشعث را فرستاد و مسلم بن عقیل از این ماجرا خبر نداشت تا اینکه آنها خانه را محاصره کرده و مسلم نیز با شمشیر خارج شد و با ایشان جنگید.

المنتظم فی تاریخ الملوک والأمم ، ج 5 ص 326 ، اسم المؤلف: عبد الرحمن بن علی بن محمد بن الجوزی أبو الفرج الوفاة: 597 ، دار النشر : دار صادر - بیروت - 1358 ، الطبعة : الأولى

فطعن من ورائه طعنة فسقط إلى الأرض ، فأخذ أسیرا ، ثم أخذ فرسه وسلاحه .

(مسلم بن عقیل خودش را تسلیم نکرد بلکه با آنها وارد جنگ شد) و از پشت مورد اصابت قرار گرفت و به زمین افتاد و اسیر شد و اسب و سلاحش را گرفتند.

کتاب الفتوح، ج 5 ص 54 - 55 ، اسم المولف : أبی محمد أحمد بن أعثم الکوفی الوفاه : 314هـ، تحقیق: علی شیری (ماجستر فی التاریخ الإسلامی)، ناشر: دار الأضواء للطباعة والنشر والتوزیع ـ بیروت، الطبعة: الأولى، 1411هـ

ابن اعثم و طبری و ابن اثیر و ابن کثیر و دیگر مورخین نیز بیان میدارند که جناب مسلم بن عقیل توسط عبیدالله بن زیاد کشته شد.
عمرو بن حریث از فرماندهان لشکر کوفه علیه سپاه امام حسین علیه السلام بود.

**مسلم بن عوسجه : او که از شهدای کربلا میباشد ، از صحابه پیامبر نیز بوده است .
مسلم بن عوسجة الاسدی: من أبطال العرب فی صدر الاسلام. شهد یوم (أذربیجان) وغیره من أیام الفتوح. وکان مع الحسین ابن على فی قصده الکوفة، فقتل وهو یناضل عنه

مسلم بن عوسجه اسدی : وی از پهلوانان عرب در صدر اسلام بود و در روز اذربیجان و غیره از فتوحات شرکت داشت . وی همراه حسین بن علی علیهما السلام به مقصد کوفه بود . او کشته شد در حالی که در دفاع از حسین علیه السلام بود.
الأعلام ، قاموس تراجم لأشهر الرجال والنساء من العرب والمستعربین والمستشرقین، ج 7 ص 222، اسم المؤلف: خیرالدین الزرکلی الوفاة: 1370هـ ، دار النشر : دارالعلم للملایین – بیروت ، الطبعه : الخامسه 1980 م
ابصار العین فی انصار الحسین علیه السلام ، ص 221 ، اسم المؤلف: محمد بن طاهر السماوی الوفاة: 1370هـ ، دار النشر : مطبعة حرس الثورة الإسلامیة- 1419هـ ، تحقیق : الشیح محمد جعفر الطبسی

**هانی بن عروه : وی از اصحاب نبی اکرم صلی الله علیه و آله بود و بوسیله عبیدالله بن زیاد ، به همراه مسلم بن عقیل (در بازار کوفه ) به شهادت رسید و در آن زمان در حدود هشتاد و یا نود سال داشت.

هانئ بن عروة بن الفضفاض بن نمران بن عمرو بن قماس بن عبد یغوث المرادی ثم الغطیفی مخضرم سکن الکوفة وکان من خواص علی ولما بایع أهل الکوفة مسلم بن عقیل بن أبی طالب للحسین بن علی نزل على هانئ المذکور فلما قدم عبید الله بن زیاد قتل مسلم بن عقیل وقتل هانئ بن عروة ....والغرض منها قوله انه جاوز التسعین فیکون أدرک من الحیاة النبویة فوق الأربعین فهو من أهل هذا القسم وقد مضى ذکر أبیه عروة فی القسم الثالث أیضا

الإصابة فی تمییز الصحابة ، ج 6 ص 568 رقم 9037 ، اسم المؤلف: أحمد بن علی بن حجر أبو الفضل العسقلانی الشافعی الوفاة: 852 ، دار النشر : دار الجیل - بیروت - 1412 - 1992 ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : علی محمد البجاوی
ابصار العین فی انصار الحسین علیه السلام ، ص 221 ، اسم المؤلف: محمد بن طاهر السماوی الوفاة: 1370هـ ، دار النشر : مطبعة حرس الثورة الإسلامیة- 1419هـ ، تحقیق : الشیح محمد جعفر الطبسی

**یزید بن مغفل : وی از کسانی بود که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله را درک کرده و به همراه امام حسین علیه السلام شهید شد.
یزید بن مغفل بن عوف بن عمیر بن کلب العامری تقدم نسبه فی ترجمة أخیه زهیر ولهما إدراک واستشهدا جمیعا بالقادسیة ذکر ذلک بن الکلبی وذکر المرزبانی فی معجم الشعراء یزید بن مغفل الکوفی وأنشد له قوله وهو یقاتل مع الحسین بن علی وقتل حینئذ
الإصابة فی تمییز الصحابة ، ج 6 ص 706 رقم 9422 ، اسم المؤلف: أحمد بن علی بن حجر أبو الفضل العسقلانی الشافعی الوفاة: 852 ، دار النشر : دار الجیل - بیروت - 1412 - 1992 ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : علی محمد البجاوی

یا ابا عبدالله الحسین علیه السلام ، یا لیتنی کنت معک و افوز فوزاً عظیماً

العبد الاحقر – مقداد العلوی

. سه‌شنبه 5 شهریور‌ماه سال 1392 ساعت 11:35 ب.ظ

0 نظر